Meten is het omschrijven van een verschijnsel door een objectief getal aan toe te kennen

Met een thermometer kan je de temperatuur in een getal vatten, met een meetlat je lengte en met een weegschaal je gewicht

Het woord ‘meten’ wordt in het dagelijks gebruik alleen gebruikt voor een paar specifieke toepassingen zoals lengte. De wetenschappelijke betekenis is véél breder

Het is een bekend woord, maar het wordt in de wetenschap anders gebruikt. Het heeft een veel bredere betekenis, maar ook daar zijn we bezig met getallen toekennen.

·         het meten van symptomen

·         het vaststellen van ADHD, depressie, opvattingen etc.

Meten op in een meest basale manier gezegd à het omschrijven van een verschijnsel door een objectief getal aan toe te kennen. Dus stel je voor je wilt de temperatuur omschrijven, dan wil je dat precies en objectief doen (dus niet oh het is een beetje warm vandaag à subjectief). Je wilt dus een precies getal toekennen aan die temperatuur. En daar is dus een apparaat voor uitgevonden, namelijk een thermometer. Daarmee kun je gewoon de temperatuur aflezen, en dan weet je hoe warm het is buiten à objectief en precies.

Dat is dus het hele idee van meten, een duidelijk precies getal toekennen aan iets. 

draait om het ‘kwantificeren’ van sociale verschijnselen: het vatten in getallen. De betekenis van het woord meten is dus bijna identiteit aan die van het woord kwantificeren

Meten is dus de kern van kwantitatief onderzoek. Een kwantitatief onderzoek maakt bijna per definitie gebruik van meten en omgekeerd is een onderzoek waarin gemeten wordt bijna per definitie kwantitatief

Je kan je bijna geen kwantitatief onderzoek voorstellen zonder dat er gemeten wordt, en omgekeerd is het ook zo dat een onderzoek waarin er niet gemeten wordt ook een kwalitatief onderzoek zijn. Want kwalitatieve onderzoekers drukken niet in getallen uit.

Een kwalitatief onderzoek zou in woorden opschrijven dat het opvalt dat mannen relatief lang zijn. Een kwantitatief onderzoek zou lengte in een objectief getallen vatten en vervolgens mannen en vrouwen vergelijken in een statistisch analyse. 

je kunt je bijna geen enkele concept uit de sociale wetenschappen zo makkelijk een getal toekennen. Voorbeeld: Depressie, cultuur, sociale angst, vooroordelen, motivatie, empathie, aandachtsproblemen, partij identificatie, intelligentie, politiek vertrouwen etc. Antwoord kwalitatief onderzoekers: Kwantificeren is problematisch of zelfs onzinnig

Antwoord kwantitatief onderzoekers: We gaan gewoon zorgen dat we die dingen toch kunnen meten

Stel je voor dat meetlatten nooit zouden bestaan, en mensen weten niet wat lengte is? Klinkt heel fictief allemaal, maar dit is precies de situatie waar je mee te maken hebt met sociaal wetenschappelijke constructen. Bijvoorbeeld als je dus depressie wilt meten is er geen meetlat, mensen weten misschien niet wat je met depressie bedoelt, je kan niet gewoon vragen: ‘’hoe depressief bent u?. Je moet er dus iets anders op vinden. Dit is een precies de situatie die geldt voor sociaal wetenschappelijke begrippen, zoals extraversie of intelligentie.

Voordeel à    je hebt een getal toegekend aan de lengte van mensen. Nadeel à  dit is waarschijnlijk een hele slechte meting van lengte: Misschien antwoorden die sommige lange mensen ‘’vaak’’ omdat ze toevallig een supermarkt hebben met extreem hoge schappen

Of misschien denken sommige mensen die 4 zouden moeten scoren niet ga na over de vraag, waardoor ze bij toeval een 3 of een 5 invullen. Als iemand hier ‘vaak’ invult weet je nog steeds niet de precieze lengte, of de schappen liggen in de winkel soms gewoon lager dan bij andere winkels.

Om een beter beeld te krijgen zou je meestal een schaal maken, waarin je meerdere vragen combineert. Vervolgens neem je het gemiddelde (of de som) van de drie antwoorden en heb je een getal van 1 tot 5 dat aardig vat hoe lang iemand is.

Dus je moet niet 1 maar een heleboel van dat soort vragen stellen en daarvan samen het gemiddelde nemen. Vragenlijsten zijn de kern van kwantitatief onderzoek.

Waarom is meten belangrijk voor orthopedagogische studenten?

Vragenlijsten en testen zijn een van de belangrijkste praktische toepassingen van sociale wetenschap, met name psychologie.Docent denkt dat bijna iedereen van ons in de toekomst wel eens met vragenlijsten gaat werken, bijvoorbeeld voor diagnostiek. Het kunnen begrijpen en beoordelen van die vragenlijsten is bij uitstek een voorbeeld van iets waarvoor academici nodig zijn in de praktijk. Vragenlijsten kan bijna niet met open vragen want dat kost vaak problemen in het onderzoek.

Elke dag worden overal in Nederland testen gebruikt. Noem voorbeelden.

Intelligentie testen en assessments bij bedrijven. Diagnostische vragenlijsten in de GGZ. De citotoets. Het theorie-examen voor je rijbewijs

Concepten zijn verschijnselen waarin we theoretisch geïnteresseerd zijn. Bijvoorbeeld: Depressie, sociale angst, cultuur, voordelen, intelligentie, motivatie etc.

In de meeste gevallen zijn die niet direct waar te nemen en/of omvatten ze veel aspecten. Indicatoren zijn dingen die we wel kunnen waarnemen en/of deelaspecten, waarmee we het concept meten. Bijvoorbeeld een cultuur kan je niet zomaar waarnemen, en het heeft ook heel veel aspecten/facetten. Voorbeeld: Lengte meten Concept à Lengte Indicatoren à Gerapporteerde moeite met het bovenste schap in de supermarkt, gerapporteerde frequentie van hoofd stoten aan deuren en gerapporteerde last van uitstekende voeten in bed.

definieer het begrip’indicatoren’, noem voorbeelden.

In de psychologie/pedagogiek zijn indicatoren dus vaak specifieke gedragingen, gedachtes, of gevoelens zoals die zijn aangegeven in een vragenlijst. In de sociologie/politicologie gaat het zeker niet altijd om antwoorden in vragenlijsten, bijvoorbeeld:

Concept à sociaal economische status (SES)

Indicatoren à opleidingsniveau, beroepsstatus en inkomen

noem de richtlijnen van het stellen van open en gesloten vragen (4).

èIn kwantitatief onderzoek kies je bijna nooit voor gesloten vragen (multiple choice vragen)

èDe antwoorde van de multiple choice vragen zijn door een continuüm (bv. Van 1 tot 5) of een dichotomie (ja of nee)

èHet doel is namelijk om iets in een getal uit te drukken, als een respondent een heel verhaal opschrijft, heb je geen getal

èAls je tóch open vragen gebruikt, kan je de antwoorden wel in getallen laten coderen door beoordelaars. Dit is echter vaak tijdrovend en subjectief